Je moet het zelf doen!

2 november 2024

We gaan een doelopstelling doen en dit keer ben ik beschikbaar als representant. Mijn collega begeleidt de opstelling. Coachvraag is: Ik voel me onzeker, onveilig, eenzaam. Ik voel me geblokkeerd om iets te ondernemen. Hoe moet ik mijn doelen bereiken?

 
Ik voel al dat ik hier een rol mag spelen. Coachee vraagt mij of ik de blokkade wil zijn en positioneert me zo, dat ik goed overzicht heb. Ik zie rechts van mij de
representant van coachee en helemaal aan de andere kant van de ruimte, staat doel . Ik voel hoe ik wil bewegen, ik begin te springen en huppelen op mijn plek. Het gaat me allemaal veel te langzaam! Ik roep: “Mogen we nu bewegen?!” Als dat mag, ben ik meteen weg! Ik spring, huppel en galoppeer naar coachee en ga heel dicht tegen haar aan staan. Ik voel me sterk, in control, sla mijn armen over elkaar en als de begeleider vraagt hoe het met me gaat, gooi ik het er allemaal uit:’ Ik hoor bij coachee , wij zijn zo’n beetje één, en wat mij betreft gaat ze datdoel nooit halen!’ Coachee daarentegen voelt zich zwak, staat onzeker op haar benen en is verdrietig. Maar dat kan me allemaal niet schelen. Ze hoort bij mij

 

Intussen drentelt doel een beetje heen en weer, ver weg. We horen van de begeleider dat zij vindt datcoachee meer in actie moet komen, zij is zelf verantwoordelijk voor het bereiken van haar doel. Dat raakt me meteen: ik ben boos! Ik roep dat ze zich er niet mee moet bemoeien! Coachee hoort bij mij! Ik ga ook voor haar staan, om haar af te schermen van het gedoe van doel . Op de vraag van begeleider hoe coachee dat ervaart, vindt zij dat eigenlijk wel fijner.

 

Begeleider reageert op mijn reactie en vraagt wat ik allemaal voel. Ik word me er daardoor van bewust dat ik links van mij ‘iets’ voel, een donkere vlek of zo. Niet fijn, maar ik ben er niet bang voor. Het is wel vervelend. Begeleider vraagt nog wat door, maar ik en coachee kunnen haar niet meer vertellen. Het interesseert mij ook niet heel erg, moet ik eerlijk zeggen. Ik voel me nog steeds prima op deze plek. Begeleider vindt het nodig om de donkere vlek nader te bestuderen en vraagt coachee of daar misschien licht en een oplossing in zou kunnen zitten. Als coachee aangeeft het niet zo goed te weten, maar dat zou misschien kunnen, wordt er een pion geplaatst. Er is nog wat gedoe met een hond die zich er tegenaan bemoeit, maar ik voel meteen dat er iets verandert en ook doel lijkt het te voelen.

 

Ik word ineens heel boos en ga tekeer tegen begeleider: “Het is ook de schuld van doel ! Dat staat daar maar! Waarom komt ze niet dichterbij? Ze ziet toch dat coachee het moeilijk heeft? Waarom komt zijniet in actie?!’ En terwijl ik zo tekeer ga, stormt doel ineens naar voren en duwt me tamelijk hardhandig opzij en schreeuwt tegen coachee dat zij zelf als enige verantwoordelijk is voor haar eigen geluk, dat ze in actie moet komen! En ze vallen elkaar huilend in de armen. Ik begin te lachen - het is goed zo … eindelijk!

 

 

Deze sessie is beschreven met toestemming van coachee. De persoonlijke elementen zijn zoveel mogelijk weggelaten ter bescherming van haar privacy, zonder echter de essentie van het verhaal aan te tasten.

4 maart 2025
Een paar maanden geleden zijn een collega en ik samen een nieuw project gestart: een opstellingengroep. We komen één keer per maand bij elkaar met de deelnemers van onze groep. We vertellen wat over opstellingen en we gaan aan de slag. Deelnemers mogen een vraag inbrengen die we gaan onderzoeken in het veld. De overige deelnemers zijn representant of dragend veld. Beide heel belangrijk! Bij ons mogen ook de paarden, honden, katten en wat zich verder zoal aanbiedt, meedoen. Heel mooi en altijd verrijkend!
6 februari 2025
Mijn coachee moet in het kader van een opleiding zelf wat sessies ondergaan. Eén van die sessies is een familieopstelling. En die gaan we samen doen. 
6 juli 2024
Het is de derde sessie voor mijn coachee. De vorige twee sessies gingen vooral over begrijpen wat rouwen inhoudt, wat je daarbij kunt ervaren en dat dat allemaal goed is.
10 juni 2024
Mijn coachee is nog jong, begin twintig. Ze vindt het heel moeilijk om leuke dingen los te laten, ongeacht of het nieuwe dat er vaak al is, nou ook minstens zo leuk is, of niet. En dat kan gaan om een verandering van baan, verhuizen enz.
10 mei 2024
Dit keer gaat het over een mini familieopstelling voor mijzelf. Weer eens wat anders!
6 april 2024
Een enkele keer gebeurt het dat een paard niet alleen helpt met coachen, maar dat hij zelf ook geholpen wordt door de coaching. Een mooie ervaring, maar wel iets waar ik als coach niet altijd op bedacht ben.
3 december 2023
Mijn coachee wilde graag naar haar moederlijn kijken. We overlegden of en hoe ik haar kon helpen om inzicht te krijgen in haar situatie. We zouden een generatie-opstelling doen. Gewoonlijk krijg ik een paar dagen voor een sessie energetisch al de nodige informatie en inzichten die me helpen om de sessie te begeleiden.
1 oktober 2023
Mijn coachee is zzp’er en heeft last van haar neiging om alles zo veel en lang mogelijk uit te stellen, tot het echt niet meer kan. En dan moet ze heel hard werken om in eigenlijk een veel te korte tijd haar opdracht op te leveren. Dat kost haar veel stress en energie. Als ik vraag waarom ze dat doet, denkt ze dat het te maken heeft met het gevoel dat ze het eigenlijk misschien niet kan en dat ze niet goed genoeg is. Ze is al een tijdje aan de slag met dit probleem en ze heeft al flinke stappen gezet, maar ze heeft het gevoel nu niet verder te komen - dit laatste stukje blijkt lastig.
2 september 2023
Mijn coachee wil graag kijken naar de relaties in de vrouwelijke lijn van haar familie. Daar is veel verdriet en boosheid en ze heeft er behoorlijke last van, vertelt ze aan ons (coach en representanten). We gaan haarzelf (dochter), haar moeder en oma opstellen. Ik vraag de representanten om zich open te stellen voor de aanwezige energieën en als ze contact voelen hun plek in de paddock te zoeken.
5 augustus 2023
Mijn coachee is een jonge vrouw en ze heeft altijd een goede band met haar zus gehad, maar sinds een tijdje is er iets veranderd. De band is minder hecht geworden en ze heeft het er moeilijk mee. Vooral omdat ze ook niet helemaal begrijpt waarom.
1 juli 2023
Onlangs een cursus Voice Dialogue met paarden gedaan. Het was mooi, leerzaam en gaf nieuwe inzichten en ruimte. Af en toe is het goed om even stil te staan bij waar je mee bezig bent en te beseffen dat er nog zoveel te leren is. Voor mij was dat dit keer een verdiepende cursus over Voice Dialogue.
29 mei 2023
Tinky is niet meer bij mij. Een paar dagen geleden heeft ze besloten dat haar tijd hier klaar is. Ik doe mijn best om er vrede mee te hebben. Soms lukt dat, soms ook niet. Op enig moment in je leven leer je met het verlies van geliefden te leven. En dat betekent niet dat de pijn en het verdriet op zekere dag weg zijn, maar (in ieder geval voor mij) dat ik ze een plekje gegeven heb in mijn hart, lijf en leven. Soms is dat een fijn plekje met mooie herinneringen, soms een verdrietig plekje omdat ik ze mis, maar het is vooral een veilig plekje.
7 mei 2023
We zitten even rustig met een kopje thee voor we aan de coachsessie gaan beginnen. Ik leg uit hoe een coachsessie met paarden werkt. Het waait hard en ik heb een ander plekje op het terrein uitgezocht. Op dit plekje staan we in de zon, hebben we overzicht en kunnen de paarden gemakkelijk aan- of afwezig zijn. Coachee had in ons eerste gesprek aangegeven dat ze ‘niet zoveel met paarden heeft’. Maar tijdens de sessie vertelt ze dat ze op een boerderij met paarden is opgegroeid en zie ik hoe ze geniet van de paarden.
4 april 2023
Ik word gebeld door een lieve vriendin, beetje overstuur. Een goede vriendin van haar fokt hondjes. En zij vertelde dat een hondje is teruggegeven, want het ging niet goed: ze sluit zich af, maakt geen contact met de andere hondjes, ze is niet zindelijk. Dat legt een grote druk op deze vriendin. Kan ik wat doen? Ik kan natuurlijk niets beloven, maar wil wel even ‘kijken’, zoals ik dat noem.
4 maart 2023
Mijn coachee bevindt zich al een tijdje in een situatie waarin zij zich niet veilig voelt, zelfs niet in haar eigen huis. Het maakt dat ze altijd alert is, zeg maar altijd “aan staat”. Dat is vermoeiend, maakt dat ze zich opgejaagd voelt en niet vrij om zichzelf te zijn. Haar vraag is wat ze kan doen om dit te veranderen.
Meer Blogs
Share by: